چندی ست در غیاب تو این قلب بی تپش

با تکه های آینه عادت نموده است

***

رویم سیاه، چشم سفیدم به تازگی

عادت به هجر روی چو ماهت نموده است

گوشم پر است بس که از این حرف های خوب

عادت به وعظ و پند و هدایت نموده است

عادی ست واژه های دل و عشق و خواستن

از بس که گفته اند زیادت نموده است

از بس جهانِ بی تو گرفتار فتنه هاست

عادت به کذب های سیاست نموده است

امشب بیا و دفتر عادات پاره کن

مشقی که دست های شرارت نموده است

شاید اگر دروغ نگویم همین قلم

عادت به این گلایه ز عادت نموده است