چهار مصراعی ها 2

1-

من در میان بیم و امیدم که باز هم/ یا آرزو به کام رسد یا به بازدم

گویی که هیچ چاره ای از گرگ و میش نیست/ گویا که عمر می بَرَدَم در هزارخم

***

تُنگِ عادت

چندی ست در غیاب تو این قلب بی تپش

با تکه های آینه عادت نموده است

***