دست بر دامنِ فلک کردم

تاول آکند، پای در بندم

***

ناکث از بس کشیدم از پس خویش

که یقین کرده بود پسوندم

سروم اما چه روی آزادی؟!

عشق خاک است خونِ آوندم

ریشه کردم در آن هوایی که

بی مروت زِ پای افکندم

پوزخندی که روی قلبم هست

می نماید زِ دهر خرسندم

حلق آویزِ بغض، کُشت مرا

مرده ام لیک باز می خندم