جز تو ام راهی نبود!

رفتم و باز آمدم

بار آمدم

خوار آمدم

تنها و بی یار آمدم

خاک نشین

مشق ها نقش بر آب

عشق ها در دلِ خواب

ماند و بر آینه ی دل صد و ده آه کشید

خواستم تا بروم تا وسط چشمه ی نور

آن سراپرده ی دور

آن بلندای قریب

چهار مصراعی ها 2

1-

من در میان بیم و امیدم که باز هم/ یا آرزو به کام رسد یا به بازدم

گویی که هیچ چاره ای از گرگ و میش نیست/ گویا که عمر می بَرَدَم در هزارخم

***

حیف

قدر لبخند تو را حیف، ندانستم و رفت

شب قدری که به اوراق رقم زد غم و رفت

***

بغض

دست بر دامنِ فلک کردم

تاول آکند، پای در بندم

***